Persoonlijk

Dag 34 van #ronde drie

De titel van deze post had ook heel anders gekund: ‘Moed zakt in de schoenen’ of ‘Drie keer geen scheepsrecht’.

Waar het op neer komt? Het duurt lang. Het duurt me eng lang en ik begin een beetje heel erg zenuwachtig te worden. Tot nu toe heb ik drie cyclussen bijgehouden met temperatuurkaartjes en is dit de tweede ronde met ovulatietesten.

In ronde één had ik mijn ovulatie op dag 21, ronde twee was dit op dag 30(!) en nu….nu is het inmiddels dag 34, en nog niets… Het is al meer dan een maand geleden sinds ik ongesteld ben geweest en ik heb nu nog niet eens een eitje gehad! Waarom niet? Waarom moet dit nu? Wat is er gebeurt in mijn lichaam dat mijn cyclussen langer worden?

Verdrietig

“Je bent er teveel mee bezig. Moet je niet doen.”Dat is het advies wat je krijgt als je het hebt met mensen over zwanger worden. Je krijgt het online op forums, van je huisarts, van je vriend, ect. Maar hoe dan? Hoe moet ik er niet mee bezig zijn dat mijn lichaam niet doet wat het moet doen?

Dus ik dacht dat ik dat geaccepteerd had. Ik ben er mee bezig, dat kan ook niet anders. Het moet eventjes. Maar hoe langer het duurt voordat er een positieve ovulatietest is, hoe langer het duurt voordat ik een eisprong heb, hoe meer impact het ook heeft op mijn gemoedstoestand. Hoe meer vermoeid en verdrietig ik wordt. Waarom is het ons niet gegund? De meest vreselijke vragen spoken soms door mijn hoofd. Vragen die ik weiger te erkennen.

Het leed wat ovulatie heet

Nee hoor, dat is niet eerlijk. Je ovulatie opsporen is zo handig als je zwanger wilt worden! Dat is je vruchtbaarheidsraam. Daar moet je gebruik van maken. Maar ik denk dat de foto hieronder ook heel wat zegt.

Ik weet dat dit niet de meest positieve post is. En dat we natuurlijk eigenlijk nog helemaal niet lang bezig zijn. Dat weet ik heus allemaal, maar toch voel ik me zo. En deze gevoelens mogen er ook zijn. Soms zit er gewoon even een moeilijke, verdrietige of zelfs boze dag tussen voordat je jezelf weer kan oppakken en weer met volle moed door kan gaan.

En dat is wat we gaan doen! De zon schijnt op dit moment, we hebben zelfs vanochtend (zaterdag) lekker buiten ontbeten! Met een croissantje en een kopje koffie op het terras in de zon…wat willen we nou nog meer? Life is good.

Liefs Linda

Plaats een reactie